Η Ελλάδα στις Φλόγες — Το Τίμημα της Κλιματικής Κρίσης και της Ανθρώπινης Ευαλωτότητας

Η χώρα μας βιώνει ξανά, για ακόμη ένα καλοκαίρι, την απόλυτη φρίκη των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών. Πύρινα μέτωπα κατακαίνε δάση, σπίτια, μονάδες παραγωγής και πολύτιμες ανθρώπινες υποδομές σε Εύβοια, Αττική, Κύθηρα, Μεσσηνία και Κοζάνη. Ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες και οι ισχυροί άνεμοι τροφοδοτούν τη φλόγα, το κράτος, οι δυνάμεις πυρόσβεσης, ο στρατός, οι εθελοντές και οι πολίτες δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα για να περιορίσουν το κακό. Οι σκηνές θυμίζουν εμπόλεμη ζώνη: σπίτια να καταρρέουν, φλόγες να αγκαλιάζουν χωριά, και καπνός να πνίγει ολόκληρες περιοχές.

Εν μέσω αυτής της πύρινης λαίλαπας, οι άνθρωποι καλούνται να επιδείξουν ψυχραιμία, αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα. Είναι ένας αγώνας για την επιβίωση, για τη σωτηρία του φυσικού και ανθρώπινου πλούτου, για τη διατήρηση της ελπίδας σε μια χώρα που μοιάζει να καίγεται κάθε καλοκαίρι από την ίδια της την αδράνεια και τον διεθνώς αυξανόμενο κλιματικό κίνδυνο.

Η Κατάσταση στην Κεντρική Εύβοια: Δύο Ανεξέλεγκτα Μέτωπα και Ανυπολόγιστες Ζημιές

Από το μεσημέρι, στην κεντρική Εύβοια έχουν ξεσπάσει δύο μεγάλα πύρινα μέτωπα: το ένα κινείται απειλητικά προς την Τριάδα και το άλλο προς τον Αφράτη. Η πυρκαγιά μαίνεται ανεξέλεγκτη και παρά την ενίσχυση των πυροσβεστικών δυνάμεων, δεν μπορεί να περιοριστεί. Σύμφωνα με τον δήμαρχο Διρφύων-Μεσσαπίων, κ. Γιώργο Ψαθά, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, με τις ζημιές να είναι ήδη τεράστιες. Χοιροτροφικές μονάδες και εγκαταστάσεις έχουν καταστραφεί, ενώ το δίκτυο της ΔΕΗ έχει υποστεί ζημιές, με εκρήξεις σε πυλώνες υψηλής τάσης να επιτείνουν τον κίνδυνο.

Πυροσβέστες τραυματίστηκαν στο πεδίο, με δύο να μεταφέρονται στο νοσοκομείο Χαλκίδας με εγκαύματα και αναπνευστικά προβλήματα. Το Κέντρο Υγείας Ψαχνών τέθηκε σε επιφυλακή για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων έκτακτων περιστατικών. Στο έργο της κατάσβεσης συμμετέχουν πλέον και πυροσβέστες από την Τσεχία μέσω της ευρωπαϊκής συνδρομής.

Καταστροφική Εξάπλωση στην Αττική: Η Πύρινη Λαίλαπα στη Δροσοπηγή, το Κρυονέρι και Προς την Πάρνηθα

Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στην Αττική. Το μέτωπο στη Δροσοπηγή συνεχίζει να καίει με σφοδρότητα, κινούμενο προς την Πάρνηθα και την οδό Φτέρης. Το Κρυονέρι φλέγεται, με σπίτια και αυλές να παραδίδονται στις φλόγες, ενώ συνεχείς είναι οι αναζωπυρώσεις στην οδό Λεύκης και Υψηλάντη. Οι δυνάμεις πυρόσβεσης αριθμούν 145 πυροσβέστες, 44 οχήματα, 10 αεροσκάφη και 7 ελικόπτερα, με συμμετοχή και υδροφόρων των ΟΤΑ.

Οι κάτοικοι, αρνούμενοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, προσπαθούν απεγνωσμένα να σώσουν τις περιουσίες τους. Σε πολλές περιπτώσεις, η φωτιά έφτασε στα όρια των οικοπέδων και έκαψε αυλές και αποθήκες. Παράλληλα, η Ελληνική Αστυνομία έχει ήδη πραγματοποιήσει 27 απεγκλωβισμούς πολιτών στο Κρυονέρι, ενώ κυκλοφοριακές ρυθμίσεις εφαρμόζονται στη λεωφόρο Κρυονερίου και την οδό Λεύκης.

Εκκενώσεις, Προειδοποιήσεις και Μηνύματα του 112

Η Πολιτική Προστασία εξέδωσε μηνύματα μέσω του 112 ζητώντας από τους κατοίκους των περιοχών Δροσοπηγής και Κρυονερίου να απομακρυνθούν άμεσα. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική, με τον καπνό να περιορίζει την ορατότητα και να επιβαρύνει την υγεία των κατοίκων και των διασωστών. Στις Αφίδνες, το πύρινο μέτωπο έχει ήδη φτάσει πολύ κοντά σε κατοικημένες περιοχές, με τις αρχές να εντείνουν την κινητοποίηση για την αποφυγή ανθρώπινων απωλειών.

Η Κατάσταση Πανελλαδικά: Φλόγες σε Πολλές Περιφέρειες

Δεν είναι μόνο η Εύβοια και η Αττική που πλήττονται. Πύρινα μέτωπα κατακαίνε περιοχές στα Κύθηρα, τη Μεσσηνία, την Κοζάνη και άλλες περιοχές, σε μια πρωτοφανή γεωγραφική εξάπλωση. Το έργο των δυνάμεων πυρόσβεσης είναι τιτάνιο, αλλά και εξαιρετικά δύσκολο, εξαιτίας των καιρικών συνθηκών και της ταχύτητας διάδοσης των μετώπων.

Μια Φλεγόμενη Πατρίδα – Ώρα για Συλλογική Εγρήγορση και Πραγματικές Λύσεις

Η Ελλάδα καίγεται ξανά. Πίσω από κάθε είδηση, πίσω από κάθε δέντρο που έγινε στάχτη, υπάρχει μια οικογένεια που χάνει το σπίτι της, ένα ζώο που χάνεται στις φλόγες, ένα δάσος που δεν θα ξαναγεννηθεί σύντομα. Δεν είναι η πρώτη φορά και δυστυχώς, αν δεν αλλάξει ριζικά η προσέγγισή μας, δεν θα είναι και η τελευταία.

Οι πολίτες δείχνουν για ακόμη μια φορά πως όταν το κράτος δυσλειτουργεί ή αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες, εκείνοι στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Ωστόσο, δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στην αυτοθυσία και την αυταπάρνηση. Χρειάζεται συντονισμός, σοβαρή πρόληψη, εκπαίδευση και κυρίως, πολιτική βούληση για τη διαχείριση του φυσικού μας πλούτου και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης που ήδη μας χτυπά ανελέητα.

Το ερώτημα που πλανάται είναι: πόσες ακόμα φορές θα ζήσουμε την ίδια τραγωδία; Και πότε θα πούμε — «ως εδώ»;