ο 47χρονο διαστημόπλοιο Voyager 1 είναι ξανά σε επαφή με τη NASA μετά από ένα τεχνικό πρόβλημα που προκάλεσε μια πολυήμερη διακοπή επικοινωνίας με την ιστορική αποστολή, η οποία βρίσκεται δισεκατομμύρια μίλια μακριά στο διαστρικό διάστημα.

Το Voyager 1 χρησιμοποιεί τώρα έναν ραδιοπομπό τον οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει από το 1981 για να μείνει σε επαφή με την ομάδα του στη Γη. Παράλληλα οι μηχανικοί εργάζονται για να καταλάβουν τι πήγε στραβά και έχασαν την επικοινωνία με το γερασμένο διαστημόπλοιο.

Το διαστημόπλοιο εκτοξεύθηκε το Σεπτέμβριο του 1977 και παρά τα χρόνια του, η ομάδα απενεργοποίησε σιγά-σιγά εξαρτήματα για εξοικονόμηση ενέργειας, επιτρέποντας στο Voyager 1 να στείλει μοναδικά επιστημονικά δεδομένα από 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά.

Πρόκειται για το πιο απομακρυσμένο διαστημικό σκάφος από τη Γη, που λειτουργεί πέρα ​​από την ηλιόσφαιρα και τα όργανά του δειγματίζουν απευθείας το διαστρικό διάστημα.

Το νέο πρόβλημα είναι ένα από τα πολλά που αντιμετώπισε το γερασμένο όχημα τους τελευταίους μήνες, αλλά η ομάδα του Voyager συνεχίζει να βρίσκει δημιουργικές λύσεις, ώστε ο φημισμένος εξερευνητής να μπορεί να κάνει ζουμ στο κοσμικό του ταξίδι σε αχαρτογράφητες περιοχές.

Περιστασιακά, οι μηχανικοί στέλνουν εντολές στο Voyager 1 για να ενεργοποιήσει ορισμένες από τις θερμάστρες και τα θερμά εξαρτήματά του που έχουν υποστεί ζημιά από την ακτινοβολία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, δήλωσε ο Bruce Waggoner, ο διευθυντής διασφάλισης της αποστολής του Voyager.  Η θερμότητα μπορεί να βοηθήσει στην αναστροφή της βλάβης από την ακτινοβολία, η οποία υποβαθμίζει την απόδοση των εξαρτημάτων του διαστημικού σκάφους, είπε.

Τα μηνύματα μεταδίδονται στο Voyager από τον έλεγχο της αποστολής στο Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στην Πασαντένα της Καλιφόρνια, μέσω του δικτύου Deep Space του οργανισμού. Το σύστημα κεραιών ραδιοφώνου στη Γη βοηθά το εργαστήριο να επικοινωνήσει με το Voyager 1 και το Voyager 2, καθώς και με άλλα διαστημόπλοια που εξερευνούν το ηλιακό μας σύστημα.

Στη συνέχεια, το Voyager 1 στέλνει πίσω τα δεδομένα για να δείξει πώς ανταποκρίνεται στις εντολές. Χρειάζονται περίπου 23 ώρες για να ταξιδέψει ένα μήνυμα προς μία κατεύθυνση.

Αλλά όταν εστάλη εντολή στον θερμαντήρα στις 16 Οκτωβρίου, κάτι πυροδότησε το αυτόνομο σύστημα προστασίας σφαλμάτων του διαστημικού σκάφους. Εάν το διαστημόπλοιο αντλεί περισσότερη ισχύ από ό,τι θα έπρεπε, το σύστημα προστασίας σφαλμάτων απενεργοποιεί αυτόματα συστήματα που δεν είναι απαραίτητα για την εξοικονόμηση ενέργειας.

Τι προκάλεσε το τεχνικό πρόβλημα

Η ομάδα ανακάλυψε το πρόβλημα όταν δεν μπόρεσε να ανιχνεύσει το σήμα απόκρισης του διαστημικού σκάφους μέσω του δικτύου Deep Space στις 18 Οκτωβρίου.

Το Voyager 1 χρησιμοποιεί έναν από τους δύο ραδιοπομπούς του, που ονομάζεται ζώνη X με βάση τη συχνότητα που χρησιμοποιεί, εδώ και δεκαετίες. Εν τω μεταξύ, ο άλλος πομπός, που ονομάζεται S-band, ο οποίος χρησιμοποιεί διαφορετική συχνότητα, δεν έχει χρησιμοποιηθεί από το 1981, επειδή το σήμα του είναι πολύ πιο αμυδρό από αυτό της ζώνης X.

Οι μηχανικοί υποπτεύονται ότι το σύστημα προστασίας από σφάλματα μείωσε τον ρυθμό με τον οποίο τα δεδομένα αποστέλλονταν πίσω από τον πομπό, γεγονός που άλλαξε τη φύση του σήματος που μοιράζονταν από το Voyager 1 στις οθόνες του Deep Space Network. Η ομάδα του Voyager 1 εντόπισε τελικά την απάντηση του ανιχνευτή αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου, εξετάζοντας τα σήματα που λάμβανε το Deep Space Network.

Αλλά στις 19 Οκτωβρίου, η επικοινωνία με το Voyager 1 φάνηκε να έχει σταματήσει εντελώς.

Η ομάδα πιστεύει ότι το σύστημα προστασίας από σφάλματα ενεργοποιήθηκε επιπλέον δύο φορές, γεγονός που μπορεί να είχε απενεργοποιήσει τον πομπό της ζώνης X και να μετατόπισε το διαστημικό σκάφος στον πομπό της ζώνης S που χρησιμοποιεί λιγότερη ενέργεια, είπε η NASA.

Ενώ η ομάδα του Voyager 1 δεν ήταν σίγουρη ότι το αχνό σήμα της ζώνης S θα ήταν ανιχνεύσιμο λόγω της απόστασης του διαστημικού σκάφους από τη Γη, οι μηχανικοί του Deep Space Network το εντόπισαν.

Η ομάδα δεν θα στείλει εντολές στο Voyager 1 για να ενεργοποιήσει ξανά τον πομπό της ζώνης X μέχρι να συμπεράνει τι πυροδότησε το σύστημα προστασίας από σφάλματα, κάτι που μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες. Οι μηχανικοί είναι προσεκτικοί γιατί θέλουν να προσδιορίσουν εάν υπάρχουν πιθανοί κίνδυνοι από την ενεργοποίηση της ζώνης X.

Εάν η ομάδα μπορέσει να κάνει τον πομπό X-band να λειτουργήσει ξανά, η συσκευή μπορεί να είναι σε θέση να αναμεταδίδει δεδομένα που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν τι συνέβη, είπε ο Wagoner.

Εν τω μεταξύ, οι μηχανικοί έστειλαν ένα μήνυμα στο Voyager 1 στις 22 Οκτωβρίου για να ελέγξουν ότι ο πομπός της ζώνης S λειτουργούσε και έλαβαν επιβεβαίωση στις 24 Οκτωβρίου. Αλλά δεν είναι μια λύση στην οποία η ομάδα θέλει να βασιστεί για πολύ καιρό.

«Το σήμα της ζώνης S είναι πολύ αδύναμο για να χρησιμοποιηθεί μακροπρόθεσμα», είπε ο Wagoner. «Μέχρι στιγμής, η ομάδα δεν μπόρεσε να το χρησιμοποιήσει για να πάρει τηλεμετρία (πληροφορίες για την υγεία και την κατάσταση του διαστημικού σκάφους), πόσο μάλλον επιστημονικά δεδομένα. Αλλά μας επιτρέπει να στείλουμε τουλάχιστον εντολές και να βεβαιωθούμε ότι το διαστημόπλοιο είναι ακόμα στραμμένο προς τη Γη».

Αυτός ο διακόπτης πομπού είναι μόνο ένα από τα πολλά καινοτόμα πράγματα που έχει χρησιμοποιήσει η NASA για να ξεπεράσει τις επικοινωνιακές της προκλήσεις. Πηγή: skai.gr